Nog meer trouwrituelen
11.09.2015 - Vaste lezers van onze blog hebben er vast al meerdere voorbij zien komen: de trouwrituelen en de symboliek hierachter. Maar er zijn nog veel meer grappige feitjes die we hier allemaal onder de loep nemen. Misschien dat je er zelf wel eentje wil terug laten komen op je eigen bruiloft?
Een witte trouwjurk, de kousenband, de trouwgelofte, de geschiedenis van de bruidstaart en het het bruidsboeket zijn allemaal van die thema’s die we al eens besproken hebben. Maar er bestaan nog een aantal van die leuke trouwrituelen die je toe kan passen tijdens of na de ceremonie of gedurende het feest. We hebben de belangrijkste verzameld.
Rijst gooien
Dat had je vast al verwacht, maar het gooien van rijst is over komen waaien vanuit het Verre Oosten. Maar waarom wordt er rijst gestrooid? In Azië gebeurde dit na het feest om zo de nieuwe bruid en bruidegom veel voorspoed, rijkdom en vooral vruchtbaarheid te wensen. En met name het wensen van veel kinderen is erg belangrijk. In principe is het niet de bedoeling om het bruidspaar echt te raken – al gebeurt dit dus vaak wel – want dit brengt ongeluk.
Vandaag de dag is het vaak niet meer toegestaan om rijst te gooien. Verschillende kerken en ook gemeentehuizen hebben dat verboden en dat heeft te maken met het feit dat vogels ziek worden van het eten van de rijstkorrels die achterblijven. Daarbij is het niet echt prettig om rijstkorrels tegen je aan te krijgen. Er zijn al veel verhalen van bruiden die korrels in hun ogen hebben gekregen. In plaats van rijstkorrels kun je beter graan werpen, minder pijnlijk en vogels kunnen dit gerust opeten.
Maar er bestaan ook alternatieven die misschien nog wel leuker en origineler zijn. In Nederland is bellenblaas erg populair en het heeft veel voordelen: het ziet er romantisch en mooi uit, iedereen vindt het leuk om bellen te blazen én het laat geen rotzooi achter. En je krijgt ook zeker geen vlekken op je trouwjurk. Wat ook altijd werkt – maar alleen doen als je rommel niet erg vindt – is confetti werpen. Makkelijk om zelf te maken of door bijvoorbeeld je ceremoniemeester. Hetzelfde geldt voor bijvoorbeeld linten of je laat je gasten met vlaggetjes zwaaien. Party poppers worden ook steeds vaker gebruikt, maar let dan op dat je genoeg afstand bewaart. En natuurlijk het meest romantische strooigoed van allemaal: rozenblaadjes. Lees daarover meer in de volgende paragraaf.
Rozenblaadjes strooien
Veel romantischer en kleurrijker dan dat je met rijst of granen gaat smijten natuurlijk. Plus, het ruikt ook nog eens lekker. En als je rozen in je bruidsboeket hebt, vormt het helemaal een welkome aanvulling op de dag. Tip: maak zelf een soort van individuele puntzak zodat iedere gast zijn of haar portie kan strooien.
Het strooien van bloem- dan wel rozenblaadjes is een eeuwenoude traditie. Daar komt nog bij dat je verschillende soorten kleuren hebt, elke roos heeft een ietwat andere betekenis, als je van symboliek houdt tenminste. Over het algemeen staat het strooien van rozen voor het overbrengen van geluk, liefde en vreugde. Per roos heb je verschillende betekenissen:
- Rood; dit staat voor de ware liefde. Gewoon de boodschap ‘ik hou van je’ en respect.
- Roze; gelukt en plezier, maar ook liefde natuurlijk.
- Wit; onschuld en pure liefde.
- Geel; vriendschap en intense vreugde
- Oranje; vuur en vlam
- Blauw; goddelijke liefde
- Zwart; niet gebruiken, staat voor afscheid en dat past niet bij een bruiloft natuurlijk.
Tie the knot
Misschien dat je nog nooit van deze term hebt gehoord, maar als we dit oude Keltische ritueel uit gaan leggen, klinkt het vast bekend. Bij dit trouwritueel worden bruid en bruidegom met elkaars handen vastgebonden in de vorm van een symbolische knoop. Eigenlijk mag je deze ‘verbintenis’ beschouwen als het beginsel van het huwelijkscontract. Aangezien dat vroeger nog niet bestond werd deze knoop gebruikt als teken van het verbond. Volgens de Keltische manier werd je op deze wijze voor één jaar en één dag aan elkaar verbonden om zo als bruidspaar echt aan elkaar vast te zitten. Wel een hele ultieme manier om te testen of je bij elkaar hoort. Het is geen populaire traditie in ons land, maar wel leuk om tijdens de ceremonie uit te voeren. Je kunt bijvoorbeeld je handen aan elkaar laten binden aan de hand van gekleurde linten. Of je laat deze liefdesknoop terugkomen in uitnodigingen of de fotorapportage.
Credits: Edyta Szyszlo
Servies en glazen breken
Twee verschillen trouwrituelen afkomstig uit andere culturen, maar ze komen wel overeen. Volgens een joods gebruik moet de bruidegom een glas met zijn voet kapot stampen dat in een doek is verwikkeld. Gebroken glas is natuurlijk onherstelbaar en dit geeft aan dat dit huwelijk ook niet meer verbroken kan worden. Glas was immers heel kostbaar en het kapot gaan staat symbool voor de vernietiging van de tweede tempel in Jeruzalem. Een andere servies-ritueel komt over uit Griekenland. Daar wordt, om de bruiloft in te wijden, met borden gesmeten. Volgens de Grieken heeft dit gewoon een hele simpele betekenis: scherven brengen immers geluk. Overigens doen de Duitsers ook zoiets: volgens onze Oosterburen verstevigt de rommel die de gasten veroorzaken met het gesmijt met servies de band tussen het bruidspaar. Zoiets doen? Zorg dan dat je een hoop oude borden en glazen regelt. En ook nog een paar mensen die het naderhand opruimen, want dat wil je écht niet zelf doen op je trouwdag.
Glas wijn drinken
Voor degenen die van een goede wijn houden of niet kunnen wachten tot de champagne aangebroken kan worden, is dit een mooie traditie natuurlijk. Samen uit één glas wijn drinken staat symbool voor de verbondenheid die jullie samen aangaan. Eigenlijk komt ook deze traditie voort vanuit de joodse trouwceremonie. Zodra het verbond tussen een joods paar wordt uitgesproken, drinken zij samen wijn uit een kiddoesh, een beker van het verbond, en worden bruidegom en bruid op deze wijze gezegend. Natuurlijk kun je dit verwerken in je ceremonie, maar is het ook een idee om samen het eerste glas te drinken als de proscecco of champagne aan te breken. Ook kun je hierna de toost uitspreken of laat je dat doen door je getuige(n) of ceremoniemeester.
Duiven of ballonnen
Het loslaten van witte duiven is een ritueel waar de Romeinen al mee op de proppen kwamen. Het loslaten van duiven na je ceremonie is schitterend en komt nog steeds voor. Duiven staan natuurlijk symbool voor vrede, maar ook voor liefde én trouw, zeker als je ze loslaat tijdens je trouwdag.
Er zijn verschillende bedrijfjes waar je dergelijke ‘bruidsduiven’ kunt huren. Volgens de traditie zijn er twee manieren: of jullie laten allebei tegelijk een duif vanuit je handen opvliegen of je opent samen een rieten mand waarin twee (of zelfs meer) duifjes zitten. De vogels zijn – als het goed is – zo getraind dat ze naar elkaar toe vliegen, net zo trouw als jullie zelf. In principe is het namelijk een koppeltje en duivenpaartjes blijven normaliter altijd als koppel bij elkaar. Let wel op dat je veel ruimte om je heen hebt als je ze oplaat.
Een modern alternatief voor het oplaten van duiven zijn ballonnen. Dit symboliseert eigenlijk hetzelfde: geluk, het nieuwe begin dat jullie aangaan en trouw. Je kunt ervoor kiezen om net als bij de duiven witte ballonnen op te laten of je doet het geheel in de stijl en thematiek van jouw bruiloft. Een ander mooi idee is dat je gasten hier een kaartje met hun wens aan vastbinden die op deze manier de lucht in gaat. Gegarandeerd een wonderschoon tafereel en geloof ons maar dat je dan voor altijd bij elkaar blijft.
Vreemde trouwrituelen uit andere landen
Nu hebben we al een aantal mooie trouwrituelen besproken, maar er bestaan er natuurlijk nog veel meer. Andere landen en culturen hebben ook een paar eigenzinnige taferelen, waarvan we ons afvragen of je dat wel moet willen tijdens je trouwdag. Maar we hebben ze toch even op een rijtje gezet.
- In Schotland wordt de bruid tijdens enkele dagen voor de bruiloft – eigenlijk haar vrijgezellenfeest – écht vernederd. Tijdens dit feest wordt ze beklad met saus, rotte melk, meel, veren en nog meer. En dan moet ze ook nog allerlei cafés af. Het heeft wel een symbolische betekenis: de vernedering staat voor allerlei tegenslagen die het bruidspaar in hun leven tegen gaan komen. Niet echt iets om te willen.
- In China, bij de Tujia-stam, moet de bruid een maand voor de bruiloft elke dag een uur huilen. Nu worden tijdens de trouwceremonie wel een aantal traantjes weggepinkt, maar ruim 30 dagen een uur huilen is wel erg veel. Tien dagen later zal de moeder van de bruid ook aan dit tafereel meedoen. Later komen er nog meer vrouwen bij om te huilen. Er zijn zelfs speciale huilliedjes. Dit alles omdat tranen symbool voor geluk staan én om de intelligentie van de bruid te testen.
- In Mongolië bepaalt een kip of je mag trouwen. Er wordt een kip geslacht en als dit dier een goede lever heeft, mag er getrouwd worden. Bij een slechte lever wordt er een nieuwe kip geslacht. Niet erg diervriendelijk.
- In Maleisië bestaat er bij de Tidong gemeenschap in Sandakan, Sabah een heel vreemd ritueel, waarbij het kersverse echtpaar drie dagen lang niet naar het toilet mag. De familie draagt hier zorg voor en geeft hen ook zo min mogelijk te eten en te drinken. Gaan we wel naar het toilet, dan betekent dat niet veel goeds en brengt het ongeluk. Het inhouden zou ook voor vruchtbaarheid moeten zorgen.
- In Frans Polynesië dienen alle familieleden een soort van menselijk tapijt te vormen waar het bruidspaar overheen loopt als de ceremonie voorbij is. Dit is een uiting van respect voor het nieuwe koppel.
